വൃന്ദാവനത്തിലെ ഒരു പൂവ്
തുഷാര കൂട്ടിലെ ഒരു പിടി മഞ്ഞ്
പൊള്ളുന്ന ചുണ്ടിലെ നാദം
നീ വരുന്നു-എന്‍റെ
സ്വര്‍ഗത്തിലേക്ക്..
നിലയുറപ്പിച്ച ഇടനാഴിയിലേക്ക്‌
വളരെ വേഗം നീ വരുന്നു..
തണുക്കുന്ന ശിശിരം, ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന മഴയിലൂടെ
എന്‍റെ മിഴികളിലേക്കു വരുന്നു..
ഓര്‍ക്കുന്നു ഞാന്‍ എപ്പോഴോ
നീ പറിച്ചു കളഞ്ഞ പൂവിനെ
സ്നേഹത്തോട് അലിയിച്ചു തീര്‍ത്ത മഞ്ഞിനെ
വേദനിപ്പിച്ചു മുരിയിപ്പിച്ച ചുണ്ടിനെ
അതിലോക്കെയും എന്നോ
കഴിഞ്ഞ ഓര്‍മയുടെ ആത്മാവ്
കുദിയിരിപ്പുന്ദാവുമെന്നു ഞാന്‍
സ്വപ്നം കാണുന്നു...
ഈ വൃക്ഷതിനരികെ വെയില്‍ മായും വരെ
ഞാന്‍ ഇരിക്കട്ടെ...
നീ വരും വരെ...
...(വിനു)
No comments:
Post a Comment