Wednesday 10 November 2010

ഒരു ഒറ്റക്കിരിപ്പിന്റെ ഓര്‍മയ്ക്ക്..(കവിത)

ല്ലാവരും ഉറങ്ങുകയാവാം ഇപ്പോള്‍
ഞാന്‍ ഉണര്ന്നിരിക്കുകയാണ്
ഒപ്പം, ആരോ തെളിയിച്ച
ശരരാന്തലിന്റെ നേരിയ വെളിച്ചം
എന്‍റെ കടലാസ് തുണ്ടില്‍ മിന്നി മായുന്നു
തൂലികയിലെ മഷി കടലാസ്സിലേക്ക്
ഇറങ്ങിച്ചെന്നു പറ്റിപിടിച്ചു
വാക്കുകളെ തീര്‍ക്കുന്നു..

മനസ്സ് പ്രഷുബ്ദമാണ്, ഹൃദയ താളം
എന്‍റെ താരാട്ട് സംഗീതമാകുന്നു
എന്നിട്ടും ഞാന്‍ ഉറങ്ങുന്നില്ല
ഇന്നത്തെ സന്ധ്യയില്‍
ജനിച്ച നിശാ ശലഭങ്ങള്‍
ദാഹാര്തരാന്, അവര്‍ അക്ഷമകള്‍..
പ്രിയ കൂട്ടുകാരെ, തോട്ടത്തിലെ
പൂക്കള്‍ വാടിയിരിക്കുന്നു എന്നോട് ക്ഷെമിക്കുക


റാന്തല്‍ വെട്ടം മായാരാകുംപോള്‍
ഇരുട്ടില്‍ നിന്നും എന്‍റെ ഗഗനമായ
ഏകാന്തതയെ ആരോ കട്ട്എടുക്കുന്നതായി
ഞാന്‍ അറിയുന്നു..
കണ്ണുകള്‍ മറയാതെ ഞാന്‍
കാവലിരിക്കട്ടെ ഇനിയും,
ഞാന്‍ ഉറങ്ങുന്നില്ല..

......(വിനു).......






No comments:

Post a Comment