അങ്ങ് ദൂരെ ഷാരോണ്‍ താഴ്വരകള്‍ക്കും അപ്പുറം
നിലയ്ക്കാതെ ഒഴുകുന്ന ഒരു നദിയുടെ
തീരത്ത് പൂത് നില്‍ക്കുന്ന വാകമരത്തില്‍
ആത്മാവിന്റെ മഞ്ഞ് തുള്ളികള്‍
വിശുദ്ധിയുടെ കുപ്പായം
മൂടി ഉറങ്ങുന്നുണ്ട്കിനാവിന്‍റെ
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ വറ്റാത്ത മിഴികളില്‍-
ഒരു ഡിസംബര്‍ കുളിരായി
ആ മഞ്ഞ് തുള്ളികള്‍ ഇറ്റു വീഴുന്ന
നിമാന്ത്രണങ്ങള്‍ കാതില്‍ മെല്ലെ കേള്‍ക്കുന്നു
സ്വപ്നത്തിന്‍റെ പുത്തന്‍ പരവതാനിയില്‍
കയറിയ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു
കുളിര്... കുളിര്... ഇത്തിരി കുളിര്...
ഇന്ന് വാകകള്‍ പൂക്കുകയാണ് കൊഴിയാറായ
പൂവുകള്‍ പെറുക്കികൂട്ടാന്‍
ഒളിഞ്ഞിരിക്കും ആ മഞ്ഞ് മുത്തുകള്‍
ശേകരിക്കാന്‍ ഞാനിതാ പറഞ്ഞയക്കുന്നു
ഗുല്‍മോഹര്‍ കാടുകളിലെ എന്‍റെ
വളര്‍ത്തു കിളികളെ...
പോകുവിന്‍ പറന്നു പോകുവിന്‍
ഷാരോണിന്റെ ചോലകളില്‍ പറന്നിറങ്ങി
ആ മഞ്ഞും ചൂടി പറന്നുവരുവിന്‍...
ഒപ്പം ആ വിശുദ്ധിയുടെ കുപ്പായവും ....
...................... (വിനു).........
No comments:
Post a Comment