Saturday 2 October 2010

കുറിഞ്ഞി കാടുകള്‍ (കവിത)

ഓളം വറ്റിയ തീരങ്ങളില്‍
മൂകം ഉറങ്ങും നീര്‍ പൂക്കളെ
നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിലോളിപ്പിക്കും മോഹങ്ങളേ
രാവിന്‍റെ മൌനങ്ങള്‍ക്ക് കടം കൊടുക്കുന്ന പോലെ
ജീവനില്‍ ഉദിക്കാന്‍ വെമ്പി നില്‍ക്കും
സ്വപ്നങ്ങളെ കാണുന്നുവോ?
അത് മരീചികയില്‍ നിറയുമ്പോള്‍ വാടിപോകരുത്
വെയില്‍ ഉദിക്കും വരെ..
നിന്‍റെ മിഴികള്‍ക്കും, മനസ്സിനും കിനാവുകള്‍
കാണാന്‍ കഴിയുന്നത്‌ വരെ
പ്രനയാതുരനായ രാവ്
മൃദുലമാം ദാലങ്ങളെ ചുണ്ടുകളാല്‍
അടര്‍ത്തി എടുക്കും വരെ
കാത്തിരിക്കുക..
ഒഴുകി ഒഴുകി വരും ജലബിന്ധുകള്‍
നിന്നരികിലെത്തി ഓളങ്ങള്‍ ഉണര്‍ത്തും
അതിന്‍റെ ലാളനത്താല്‍ പുതു ദളങ്ങള്‍
നിന്നില്‍ തളിര്‍ക്കും..
നിങ്ങളെ കണ്ട്‌ ഈ രാവും നിലാവും
എന്നെന്നേക്കുമായി മതിമറക്കാട്ടെ..


..........(വിനു).........

No comments:

Post a Comment