ഇതാ എന്‍റെ അവസാനത്തെ
ജീവാണുവുംവിളിയ്കുന്നു..
യവനിക മറയ്കാത്ത മനസ്സിനെ
കേള്‍കാന്‍ കഴിയാത്ത രോധനങ്ങളെ
അത് ആര്‍ത്തിയോടെ ഇഴഞ്ഞു
ശരീരത്തില്‍ പടരുന്നു..
നിങ്ങളുടെ സിരകളില്‍, മൃദുല തലങ്ങളില്‍-
തലോടലായി, പുഞ്ചിരിയായി ഉയിര്‍ക്കും
യവ്വനങ്ങളില്‍ പേരില്ല വള്ളിയായി തളിര്‍ത്തു
"അഹം" എന്ന വൃക്ഷത്തിന്‍റെ നഗ്നതയെ മറയ്ക്കും..
വെട്ടി മാറ്റാനും, പറിച്ചുകളയാനും
കഴിയാത്ത,പൂക്കള്‍ പൊഴിച്ച്
ഉന്മത്തമായ സുഗന്ദം പരത്തും..
എന്‍റെ അവസാന ജീവാണുവും നിലക്കും വരെ...
.... (വിനു)......
No comments:
Post a Comment