ആര്‍ദ്രമാം നീലിമ പുതച്ചു
എന്‍റെ സ്വസ്തമാം കൂടാരത്തില്‍
വന്ന് അണഞ്ഞത് എന്തിനായി?
വിട പറയുമാവാം എന്‍റെ
തരളമാം തളിരിതല്‍ നുള്ളി ഒരുനാള്‍..
പൊലിയും കിനാവുകള്‍ കൂടെയെത്തും
നിന്‍ നിഴലായി മന്ദം... മന്ദം..
നേര്‍ത്തു പോകുന്ന സന്ധ്യയും
പറന്നകലും പറവകളും-
പിറകെവിളിച്ചു അണക്കില്ലോരിക്കലും,
നമ്മുടെ നിര്‍ദയാമാം മൌനങ്ങളെ..
അകലെ മഞ്ഞു തുടങ്ങുമ്പോള്‍
മിഴികള്‍ തുളുമ്പുന്നത്‌ അറിയാതിരിക്കാന്‍
മഴക്കാറുകളായി പൊതിയും എന്‍റെ
മായാത്ത സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ....
........(വിനു).....
No comments:
Post a Comment