പകല് നക്ഷത്രങ്ങള് തേജസ്വിതനായ
സൂര്യന്റെ ശോഭയാല് എങ്ങോ മറഞ്ഞിരുന്നു
ചിരിക്കുന്നുടാവം,
കാലുകള് വിരിച്ചു തെല്ലൊന്നു വിശ്രമിച്ചാല്
അവന്റെ കത്തുന്ന പ്രകാശം
അവരെ അകാരണമായി തളര്ത്തുന്നു
കൂട്ട തേങ്ങലുകള് ആകാശത്തില്
അലയടിക്കുന്നുടാവം...
അവന്റെ കാമ കണ്ണുകളെ മറച്ചുകൊണ്ട്
അമാവാസി നിഴല് നക്ഷത്രങ്ങളെ
സ്നേഹത്തോടെ മറച്ചു പിടിക്കുന്നു
മക്കളെ കാക്കുന്ന ഒരു കറുത്ത അമ്മയെ പോലെ..
.......(വിനു)........
No comments:
Post a Comment