നിന്റെ ചുംബനങ്ങളില് തങ്ങിയ
വിയര്പ്പില് എന്റെ
മാനസം ഓരോ നിമിഴവും തണുത്ത്
അലിയുന്നു!
അണിനിരത്തിയ വാക്കുകള്
കാതുകളില് , സ്വര സംഗീതം
നിറക്കുന്നു ,
നിന്റെ വളര്ത്തു കിളികള് കൂട്ടമായി
എന്റെ താഴ്വാരങ്ങള്ളില്
കൂടുവെക്കുന്നു!
അകന്നു പോയ നീ എത്താന്
വൈകുന്ന ഓരോ നിമിഷവും
ഈ പാഴ് ജന്മം മരിച്ചു വീഴുന്നു
അതെല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടും
ഓരോ സന്ധ്യയും, പകലുകളും
എന്നെ മറക്കാനുള്ള പുതപ്പായി
നീ എടുത്തു അണിയുകയാണോ?
..........(വിനു)......
No comments:
Post a Comment