ഋതുകള് മെല്ലെ തൊട്ടു ഈ തടാകങ്ങളിലെ
വാകകള് പൂക്കുന്നു
മയില്പീലി തുണ്ടുകള് ചിതറിയ
പുസ്തക താളുകളില് നിന്നോരോ -
ഓര്മകളും ഞാന് പെറുക്കി കൂട്ടുന്നു
തിരിച്ചു വിളിക്കുമെന്ന് കരുതിവെച്ച
നിന്റെ പഴയ കല്പനകള് മറന്നുവോ?
കടത്തു തോണി എല്ലാം പോയ്കഴിഞ്ഞു
നിശാ ശലഭങ്ങള് പറന്നകന്നു..
വേനല് മരങ്ങളില് പുതു ഇലകളെ
മഴ ജനിപ്പിക്കുന്നു..
ശിശിരത്തിലെ കാറ്റും, തെല്ലു മാഞ്ഞു തുടങ്ങിയ
ഓര്മകളും ഇവിടെ അവശേഷിക്കുന്നുണ്ട്
കാറ്റ് മയില്പീലികലെ പറത്തികളയാന് പോന്നവയാണ്
ഹൃദയം ശൂന്യമാകുന്ന വേളകളില്
ഓര്മകളും കടപുഴകാന് തുടങ്ങുന്നു
നീ വരുന്നതിനുമുന്പേ തന്നെ
ഈ വാകമരങ്ങളും മണ്ണോടു അടിയും..
..............(വിനു)............
No comments:
Post a Comment