Saturday, 18 September 2010
അമ്മയ്ക്ക്... (കവിത)
ഇനി വരികയമ്മേ,
പ്രേമെഹകുരുക്കള്‍ ബാധിച്ച കാലുകളും
ശുദ്ധമായ നിന്‍ ഹൃദയവും എനിക്ക് തരിക
തിമിരം കവര്‍ന്ന കണ്ണുകളില്‍ നിന്നും
പ്രകാശം പടര്‍ത്തി എന്നില്‍ നിറയുക
എനിക്ക് വഴിയാവുക..
നീര് വന്ന മുഖവും, കലങ്ങിയ കണ്ണുകളാലും
ഈ മകനെ ഉമ്മവെയ്ക്കുക
രാത്രി മയങ്ങാതെ കിടക്കുമ്പോള്‍
മെല്ലെ താരാട്ടായി എന്നെ തലോടുക
സ്വപ്നത്തിലെങ്കിലും മുലപാലിന്റെ
മാധുര്യം പകര്‍ന്നു നല്‍കുക.
തകര്‍ന്ന ഹൃദയത്തില്‍ നിന്‍ കൈകളാല്‍-
എന്നെ തൊടുമ്പോള്‍ ,ഓര്‍മ്മകള്‍ കിതച്ചെത്തുന്നു
വാത്സല്യം കൊതിച്ചു പോകുന്നു ഞാന്‍
അമ്മേ, കരഞ്ഞു അവശനാകുന്നു..
...........(വിനു)....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment