പുഴ കുത്തൊലിച്ചു ഒഴുകുമ്പോഴും
മനം പിടഞ്ഞു പിടഞ്ഞു തീരുമ്പോഴും
ആത്മാവിന്റെ ഗാനം മൂളുമ്പോഴും
എന്റെ ആന്തോളനങ്ങള്ക്കു ഒരേ സ്വരം
മഞ്ഞലിഞ്ഞു അലിഞ്ഞു തീരുമ്പോഴും
മാമ്പൂ കൊഴിയുമ്പോഴും
രാത്രി മെല്ലെ മെല്ലെ മായുംപോഴും
എന്റെ ദിനങ്ങള്ക്ക് ഒരേ ഗുണം
വര്ഷം കഴിഞ്ഞ് പോയപോഴും
പലരും എന്നെ മറന്നു തുടങ്ങിയപോഴും
ദുഃഖങ്ങള് അലിഞ്ഞു എന്നില് തന്നെ
ചേര്ന്നപോഴും,
നമ്മുടെ വാക്കുകള്ക്കു പല അര്ഥങ്ങള്...
പല ഭാഷകള് ...
.........(വിനു)........
No comments:
Post a Comment