ആഷാട മാസത്തിലെ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുന്ന
മേഘങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ എന്‍റെ ശവ മഞ്ചം കാണുന്നു
കടലിന്‍റെ തിര ഇളക്കങ്ങള്‍ ഓരോ നിമിഷവും
എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ എന്നെ മാടി വിളിക്കുന്നു..
ഉയര്‍ന്നു താഴ്ന്നു നീങ്ങുമ്പോള്‍
തണുത്തുറയുന്ന ശവമഞ്ചം മഞ്ഞാല്‍ പൊതിയുന്നു
സ്വര്‍ഗ്ഗ കവാടങ്ങളുടെ അടുത്തെത്തുമ്പോള്‍
ഇഴയുന്ന ജീവന്‍ തിരയുന്നത്
ഇന്നും ആവേശം പൂണ്ട സ്നേഹത്തെയാണോ?
ശരീരം ശവമായെങ്കിലും
മനസ്സ് ഉഴരുന്നത് അതിനല്ലേ?
കൊടും മഞ്ഞു കെട്ടി പുണരുമ്പോള്‍
പുറത്തു വരാന്‍ ഞാന്‍ വെഗ്രത കൂട്ടുന്നു..
ഇതിനുഉള്ളിലും മനസ്സ് നഗ്നമാണ്‌
അന്തരംഗം ശ്രുതി തെറ്റിയ കമ്പനങ്ങള്‍
മുഴക്കി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു ...
ഈ ജീര്‍ണതയില്‍ നിന്നും ഉണര്‍ത്താന്‍ പോന്നുന്ന
സംഗീതം ഞാനൊരിക്കല്‍ കേള്‍ക്കില്ലേ?
അകലെയുള്ള എന്‍റെ ലോകത്തില്‍ എത്തി ചേരില്ലേ?
തണുത്ത് ഉറയാതെ, കാറ്റില്‍ പറക്കാതെ
ആ മോഹങ്ങലെങ്കിലും എന്നില്‍ അവശേഷിചെങ്കില്‍..
..............(വിനു).......
No comments:
Post a Comment